محمود تاري در گفت‌وگو با فارس، به نقش نوجوانان و جوانان در پيروزي انقلاب اسلامي اشاره كرد و اظهار داشت: پس از درگذشت آيت‌الله آخوند همداني، مراسمي در مسجد ارك تهران با حضور آيت‌الله فلسفي برگزار شد و پس از مراسم، بنده به همراه 25 نفر از نوجوانان و جوانان دستگير شديم.

وي ادامه داد: شهيد احمد با ديدن صحنه دستگيري بنده، خود را به مأموران رساند و گفت «بنده را به جاي برادرم دستگير كنيد او محصل است» ولي مأموران قبول نكردند؛ در جمع زندانيان حدود 16 دانشجو و بقيه مردم عادي بودند؛ در كلانتري 13 فرمانده خبيثي حضور داشت به دستور وي دست‌هاي ما را با زنجير به يكديگر بسته بودند، طوري كه خون مردگي در دست‌هاي ما مشاهده مي‌شد.

وي افزود: حدود 20 دقيقه با باتوم همراه با فحش‌هاي بسيار زشت ما را مي‌زدند؛ خانواده از دستگيري ما اطلاع نداشتند كه حدود ساعت 11 به ما اجازه دادند فقط با يك تماس به خانواده خبر دستگيري را اطلاع دهيم؛ خانواده را در جريان قرار دادم و آنها شبانه به ديدن ما آمدند.

تاري افزود: صبح روز بعد از دستگيري، با همان حالت دست بسته ما را به دادگستري بردند؛ سر و صورت‌مان زخمي بود؛ به قاضي گفتم «ما را زدند» قاضي‌ با لحني اهانت‌آميز گفت «مي‌خواستي برايت چلوكباب بگيرند؛ تخريب‌گر بوديد و بايد شما را مي‌كشتند».

* مأموران زندان قصر ما را به خاطر اقامه نماز جماعت شكنجه دادند

وي ادامه داد: بر اثر شكنجه‌ها حال 2 نفر از دانشجويان خيلي وخيم‌ بود؛ ما را به زندان قصر بردند؛ در آنجا ما را عريان كرده و به بندي كه قاتلان در آنجا زنداني زنداني بودند، بردند؛ به همراه 25 زنداني، در زندان نماز جماعت خوانديم كه افسر بند ما را تهديد كرد و گفت «اگر يكبار ديگر، نماز جماعت بخوانيد، بلايي سرتان مي‌آوريم كه نماز خواندن يادتان برود».
برادر شهيد «احمد تاري» افزود: پس از برگزاري نماز جماعت ما را به هشتي ـ مكاني 8 ضلعي بود كه زندانيان را بدو ورود به آنجا مي‌بردند؛ شكنجه‌هاي زندانيان نيز در همان جا صورت مي‌گرفت ـ بردند؛ براي بار دوم در زندان قصر نماز جماعت خوانديم؛ آنها به قدري ما را شكنجه كردند كه نماز را در سلول‌ها به صورت فرادي مي‌خوانديم.

*ديدگاه قاضي دادگستري دوره طاغوت نسبت به زندانيان

وي اضافه كرد: «هوشنگ فري» يكي از زندانيان بود كه او را شاه زندان مي‌ناميدند؛ مأموران براي وي مشروبات الكلي و مواد مخدر تهيه مي‌كردند؛ در آن زمان 18 ساله بودم و گروه 25 نفري ما، با مراجعه به قاضي اعتراض كردند كه با قاتلان هم‌بند هستيم و قاضي با اهانت گفت «شما فرقي با آن نداريد؛ شما مملكت را به آشوب كشيديد؛ آنها يك نفر را كشته‌اند پس جنايت شما از آنها بيشتر است».
تاري خاطرنشان كرد: در ايامي كه زنداني بودم، يك بار مادرم براي ملاقات آمد براي رفع نگراني به وي ‌گفتم «اينجا شرايط خوبي حاكم است؛ همه چيز عادي است»؛ 15 روز از ايام زنداني شدن ما مصادف با ماه مبارك رمضان بود؛ فقط ما 25 نفر روزه مي‌گرفتيم؛ صبحانه و ناهار را كه غير قابل استفاده بود را براي سحر و افطار نگه مي‌داشتيم.
وي افزود: در 61 روزي زنداني شدن، گروهي از دانشجويان با مراجعه به زندانيان آنها را با انقلاب و امام خميني (ره) آشنا مي‌كردند؛ علاوه بر اين يكي از دانشجويان كه مسلط به زبان انگليسي بود، روزهاي شنبه و دوشنبه را به ما زبان آموزش مي‌داد؛ روزها و هفته‌ها با درد و شكنجه گذشت تا اينكه پس از 61 روز از زندان آزاد شديم.

*براي حفظ خون شهدا بايد پشتيبان ولايت فقيه باشيم