گاه نیز تمام ترانه به طور گروهی خوانده میشود و شعر یکی از این ترانهها چنین است: گل در گلستان آمد بلبل به بستان آمد، ای امت محمد نوروز سلطان آمد
نوروزخوانی در مناطق مختلف با نامهای نوروز نو سال، امامخوانی، بهارخوانی، نوروزنامه و... معروف است و پیشینه و ریشه این آیین به دوران پیش از اسلام میرسد.
از آیینهای موسیقایی غیرمذهبی کهن دیگر همچون آرش تیرانداز، تیرما سیزده و ستایش چراغ در شامگاهان که توسط افراد هر خانواده اجرا میشد به دلیل غیرحرفهای بودن و نبود جنبهها و انگیزههای مالی، به فراموشی سپرده شد.
سرودهای نوروزی که با آهنگ مخصوص در گیلان، مازندران و گرگان در پیشباز سال نو و نوروز میخوانند، ظاهرا سابقه بسیار قدیمی دارد.
این آیین باستانی پیش و بیش از آن که رسمی برای سرگرمی باشد، آیینی برای پاسداشت فرهنگ ایرانی است، همچنانکه نوروز میراثی جاودانه است و پاسداشتش، روح را جلا میدهد، موسیقی نوروز نیز باعث شادی مردم میشود.
یک کارشناس مسائل اجتماعی و فرهنگی در گلستان گفت: نباید بگذاریم سنتهای باستانی و پسندیده ما به راحتی به فراموشی سپرده شوند و گرد گهنگی بروی شان بنشیند.
مهدی جعفری در گفتگو با خبرنگار مهر در گرگان افزود: نوروزخوانی یکی از سنتهای پسندیده و نیکوی ایرانیان خطه شمال کشور است که گروههای نوروز خوان چندین روز قبل تحویل سال جدید با سرودن شعرهای آهنگین بشارت برای حلول سال نو، این عید باستانی را به مردم تبریک گفته و انعام دریافت میکردند.
وی اظهار داشت: همیشه این آوازهخوانی با استقبال گرم و پرشور مردم همراه بوده و مردم برای سنتهای گذشته خود ارزش زیادی قایل هستند.