شاید در ابتدای رخداد عظیم بیداری اسلامی یا به قول امریکایی ها بهار عربی، بعضی از تحولات رخ داده امریکا را به یاد طرح تولد خاورمیانه جدید نتانیاهو و رایس وزیرخارجه اسبق آمریکا می انداخت اما با گذشت قریب به یک سال و تند شدن دور این رویدادها، تحلیل های امریکایی رنگ باختند و ناگهان اسرائیلی سر برآورد که از درون دچار ناآرامی های فرهنگی و اختلافات مذهبی شده و از برون نیز در محاصره ای سنگین فرو رفته است.

بنا بود آمریکا و اسرائیل به یک باره از شر متحدین پیر و خرفت منطقه ای شان خلاص شوند و خون تازه اما مسمومی  را به نام اصلاحات خاورمیانه ای، در رگ های جهان اسلام جاری کنند. باج خواهی های هر روزه دیکتاتورهایی که خواسته های شان تمامی نداشت از یک طرف و خطر بروز انقلاب های عدالت طلبانه از طرف دیگر فکر زمامداران آمریکا را به خود مشغول کرده بود. از طرفی با توجه به اطلاعات بسیار زیاد این دیکتاتورهای خونخوار منطقه ای از نظام سرمایه داری و ساز و کار اداره جهان به واسطه حکومت ۳۰-۴۰ ساله شان، حذف دیپلماتیک آنها با خطرات بسیار زیادی همراه بود.

بهترین راه بهره برداری از بهاری بود که خودبخود و حتی شاید با اندکی تسامح غربی ها رخ به جهانیان نشان می داد. گذشت تا این که کار به تسخیر سفارت اسرائیل کشید و شد آن چه هرگز نباید می شد. اسلامخواهی از دموکراسی خواهی پیشی گرفت و مشکلات سرمایه داری باری سنگین بر دوش آمریکا و متحدین منطقه ای اش گذاشت.

حال آمریکا برای نجات اسرائیل به عنوان ولی نعمت قدرتمند داخلی اش، یا باید تن به جنگ با ایران به عنوان الگوی قدرتمند اسلامخواهان جهان عرب بدهد و یا این که حداقل تلاش کند آرایش منطقه را کمی تغییر دهد.

اهداف استراتژیک این هدف مقطعی و مهم آمریکا شامل سوریه، غزه، جنوب لبنان و مصر است. این که در سال جدید کدام هدف زودتر قربانی شود بستگی به عوامل زیادی دارد مانند اتفاقات و رویدادهای بین المللی، نتایج مذاکرات ۵+۱ با ایران و نتایج مذاکرات اسرائیل با فلسطینیان که در شرف آغاز است. از طفی انگلیس ابدا مایل نیست مثل جنگ با عراق این بار قربانی قدرت طلبی امریکایی های شود یا مثل حمله به لیبی قائله را به کشوری مثل فرانسه واگذار کند! بریتانیا مدعی است و علاقمند به این که کام قدرت طلبی اش را این بار با حمایت از اسرائیل شیرین کند. این برای اولین بار است که ناتو تصمیم گرفته است به رهبری انگلیسی ها وارد اسرائیل شود.

سوریه به نظر در دسترس ترین هدف برای فرار اسرائیل از بحران منطقه ای و شکستن محاصره است اما به نظر می رسد با سرعت گرفتن تحولات در مصر، گزینه جدید و سهل الوصول تری به آمریکا رخ نمایانده است. مصر سرشار از نعمت است، دولت مقتدری ندارد و اسلامخواهان زیادی دارد، بیش از ۶۰٪ مردم آن شیعه هستند و همین موضوع می تواند موجب جذب انگل های منطقه ای مثل عربستان و اردن به هم پیمانی با آمریکا برای جنگ شود.

از طرفی سوریه متحدین قدرتمندی مثل حزب الله و ایران دارد و اسرائیل اصلا مایل نیست غریزه جنگ طلبی اش را با دوئلی خطرناک با ابرقدرتی مثل ایران نابود کند! اما به هر حال آینده اسرائیل در گرو این است که عقلا در اتاق جنگ پیروز شوند یا جنگ طلبان غیر استراتژیست هیجان خواه که به غزه و لبنان حمله کردند.