محمدسعيد ايزدي عصر امروز در كارگاه فهم معماري ايران، پنجره‌اي به گرگان كه در سالن همايش‌هاي سازمان جهاد كشاورزي به اجرا درآمد با اشاره به ويژگي‌هاي نهفته در شهرسازي ايران اظهار داشت: شهرها متاثر از ساختار فرهنگي اجتماعي و تركيب با طبيعت داراي ويژگي‌هايي خاص شده‌اند. به گفته وي تعادل موجود در ساختار كاركردي و اجتماعي رنگ باخته و آنچه به آن كم توجه بوديم ساختار متعادل و هماهنگ و نيز تحول شهرسازي است كه روابط انديشيده شده‌اي از سوي حاكمان در آن دخيل بود كه به عنوان مثال خيابان‌كشي‌ها، تخريب‌ها و گسترش‌هاي كالبدي ناشي از نوگرايي‌هاي حاكمان وقت در حد فاصل سال‌هاي 1310 تا 1321 نمونه‌اي از آن جمله است. دكتراي معماري و مرمت شهري افزود: مداخلات مستقيم دولت مركزي در شهرنشيني شتابان، تغييرات و جابجايي‌هاي جمعيتي و گسترش بيرويه شهرها و نيز تحميل ايده‌هاي تجدد طلبانه دولت در چارچوب برنامه‌ريزي‌هاي كالبدي طرح‌هاي جامع و تفضيلي در حد فاصل سال‌هاي 1330 تا 1358 تاثير به سزايي در توسعه بيرويه شهرها داشته است. ايزدي مدعي شد: در اين خصوص مخالفت با توسعه شهري نداريم ولي اين نابساماني توسعه شهري تاكنون سبب برهم زدن بافت‌هاي تاريخي شهر و ترك كردن ساكنان اصلي آن شده است. گسترش نابسامان شهري، تشكيل سكونت‌گاه‌هاي غير رسمي در خارج از برنامه رسمي شهرها و آغاز رشد و توسعه بدون مديريت در ميانه شهرها از محورهاي مورد بحث در كارگاه فهم معماري بود.
